Τετάρτη 30 Ιουλίου 2015
Μόλις που γλίτωσα την ηλίαση σήμερα. Ένα είναι το σίγουρο. Δεν επισκέπτομαι ξανά αρχαιολογικό χώρο μεσημεριάτικα με 40+ βαθμούς. Βρίσκομαι τώρα σε μια καφετέρια στο χωριό Δίον στον Νομό Πιερίας στους πρόποδες του Ολύμπου, απέναντι από την στάση του λεωφορείου. Δροσίζομαι με μια κρύα λεμονάδα, περιμένοντας την επόμενη γραμμή για Κατερίνη, μετά από δύο ώρες ξενάγησης στο Μουσείο και στον Αρχαιολογικό χώρο του Δίου, στον ομώνυμο οικισμό, στον Νομό Πιερίας. Ας πάρουμε όμως, τα πράγματα από την αρχή.
Ξύπνησα αργά σήμερα, αφού δεν είχα κάτι προγραμματισμένο. Ήταν απ’ αυτές τις μέρες του «ό,τι ήθελε προκύψει». Κατά τις 11.00 λοιπόν, αποφασίζουμε να πάμε στον σταθμό των Υπεραστικών Λεωφορείων (ΚΤΕΛ), μη έχοντας συγκεκριμένο προορισμό στο μυαλό μας. Αποφασίσαμε να πάρουμε το πρώτο λεωφορείο που θα έφευγε μέσα στα επόμενα λεπτά. Η τύχη μας έδειξε την γραμμή για Κατερίνη που αναχωρούσε σε 5′.
photo via seleo.gr
Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, άρχισα να σερφάρω στο διαδίκτυο χρησιμοποιώντας το δωρεάν wi-fi του λεωφορείου, μαθαίνοντας για τα αξιοθέατα που υπάρχουν στην Κατερίνη και τα περίχωρα. Δεν άργησα να ανακαλύψω τον Αρχαιολογικό χώρο Δίου, που είναι ένας από τους σπουδαιότερους στο είδος του σε ολόκληρη την Ελλάδα. Δεν υπήρχε περίπτωση να το χάσουμε!
photo via kathimerini
Φτάνουμε λοιπόν στην Κατερίνη σε λιγότερο από μία ώρα. Μετά από μια σύντομη βόλτα στο κέντρο και ρωτώντας τους ντόπιους για την μετάβασή μας στο Δίον, (γιατί ως γνωστόν, ρωτώντας πας στην Πόλη) μαθαίνουμε πως η στάση βρίσκεται στο κέντρο, στον μεγάλο πεζόδρομο, πίσω από το αρτοποιείο «Ψωμί…Ψωμάκι». Η γραμμή έχει το νούμερο 3 και η διαδρομή διαρκεί μισή περίπου ώρα, αφού περνά κι από άλλα κοντινά χωριά, όπως η Καρίτσα.
Στην Ελλάδα δεν χρειάζεται να κουβαλάς χάρτη ή να αγχώνεσαι άμα χαθείς! Οι Έλληνες είναι τόσο πρόθυμοι να σε βοηθήσουν σε όλα, που καταλήγουν να σε σκλαβώνουν με την καλοσύνη τους. Διαβάστε τη συνέχεια για να καταλάβετε γιατί το λέω. Αφού φάγαμε υπέροχους μεζέδες στην ταβέρνα «Τα Μπινελίκια» η οποία βρίσκεται πολύ κοντά στη στάση, ξεκινήσαμε για το Αρχαιολογικό Μουσείο Δίου. Πρώτον, ο οδηγός του λεωφορείου μας κατέβασε ακριβώς μπροστά στο Μουσείο, ενώ η στάση βρισκόταν 500 μέτρα μακριά. Δεύτερον, ένας υπάλληλος του Μουσείου, ο συμπαθέστατος κύριος Δ., προσφέρθηκε να μας πάει με το αμάξι του από το Μουσείο, μέχρι τον Αρχαιολογικό Χώρο, για να μην περπατάμε μέσα στη ζέστη. Ευχαριστούμε και πάλι κύριε Δ. !
Μπήκα στο Μουσείο και ήταν άδειο. Είχε 3-4 άτομα μόνο στο χώρο ο οποίος χωρίζεται σε τρεις ορόφους. Απογοητεύτηκα λίγο. Η αλήθεια είναι ότι πίστευα πως θα γινόταν χαμός από τους επισκέπτες αφού πρόκειται για ένα καταπληκτικό μουσείο, αλλά με ενημέρωσαν πως η κίνηση φέτος έχει πέσει και δεν έρχονται πολλοί να το επισκεφθούν. Φυσικά μπορούσε ανά πάσα στιγμή να κατέβει ένα λεωφορείο τουρίστες και να γεμίσει ο χώρος αλλά αυτό δεν συνέβη όση ώρα ήμουν εκεί. Αγοράσαμε συνδυαστικά εισιτήρια στην τιμή των 6 ευρώ έκαστος, για να έχουμε πρόσβαση παντού και ξεκινήσαμε την ξενάγηση.
Πρώτα παρακολουθήσαμε ένα ολιγόλεπτο βίντεο με τον υπεύθυνο τον ανασκαφών από το 1973, τον καθηγητή Δημήτριο Παντερμαλή, ο οποίος κάνει μια πρώτη εικονική ξενάγηση στους επισκέπτες, προετοιμάζοντάς τους γι’ αυτά που θα δούνε στην συνέχεια. Δε χρειάζεται να είσαι ειδήμων ούτε να έχεις σχετική πανεπιστημιακή μόρφωση για να καταλάβεις την ιστορική σημασία των ευρημάτων που βρίσκονται στο Μουσείο. Βρίσκομαι τώρα μπροστά στο άγαλμα του Υψίστου Διός και του πιο πρόσφατου ευρήματος, του αγάλματος της Θεάς Ήρας. Μόλις έμαθα πως το Δίον είναι η μοναδική περιοχή στην οποία αποκαλύφθηκαν μαζί τα αγάλματα των κορυφαίων θεοτήτων Διός και Ήρας.
Όπως σας είπα, ο κύριος Δ. μας μετέφερε μέχρι τον Αρχαιολογικό χώρο ο οποίος βρίσκεται 500 μέτρα πιο κάτω. Το τοπίο είναι απίστευτο! Άγρια βλάστηση, καταπράσινο τοπίο και αρχαιολογικοί χώροι εναρμονίζονται απόλυτα. Δυστυχώς δεν είχαμε πολλή ώρα στη διάθεσή μας γιατί έπρεπε να προλάβουμε την τελευταία γραμμή για Κατερίνη κι από εκεί πίσω στη Θεσσαλονίκη. Όσο χρόνο είχαμε τον περάσαμε μέσα στα 1500(!) στρέμματα που καταλαμβάνει ο χώρος. Σημαντικότερα σημεία;
1. Ο Ναός του Υψίστου Διός στον οποίο βρέθηκε σχεδόν ακέραιο το ολόσωμο άγαλμα του Δία το 2006
2. Το Ιερό της Ίσιδος, το οποίο συνιστάται από 4 ναούς. Τον κεντρικό ναό, που ήταν αφιερωμένος στην Ίσιδα, τον μικρότερο ναό που ήταν αφιερωμένος στη λατρεία της Αφροδίτης Υπολυμπιδίας, τον τρίτο, δεν ταυτίστηκε ακόμα με κάποια θεά, και τον τέταρτο που αφιερώθηκε στη λατρεία της Ίσιδος Τύχης.
3. Το Ιερό της Δήμητρας, ένα από τα αρχαιότερα ιερά της θεάς στο βορειοελλαδικό χώρο.
4. Το Ελληνιστικό Θέατρο το Δίου, που βρίσκεται έξω από τα τείχη της πόλης και φιλοξενεί ένα από τα κορυφαία πολιτιστικά γεγονότα της Βόρειας Ελλάδας, το Φεστιβάλ Ολύμπου, το οποίο φέτος κλείνει τα 44 χρόνια! Πρόσεξα πως την 1 Αυγούστου θα ανέβει εδώ η κωμωδία του Αριστοφάνη, «Αχαρνής» αλλά δυστυχώς δεν θα το προλάβω. Τρελαίνομαι για το θέατρο, ειδικά όταν η παράσταση, ανεβαίνει σε ιστορικά θέατρα όπως αυτό του Δίου.
Αν υπάρχει κάτι που θα άλλαζα στην επίσκεψή μου στον Αρχαιολογικό χώρο Δίου, είναι η περίοδος που διάλεξα να επισκεφτώ τον χώρο. Την επόμενη φορά, θα πάω πρωί-πρωί με τη δροσούλα και θα κανονίσω να ενοικιάσω ένα αμάξι. Αυτά! Άντε σε αφήνω, γιατί βλέπω το λεωφορείο να έρχεται! Φεύγω! Μέχρι την επόμενη φορά! xoxo