Λένε, πως το γονίδιο της περιπλάνησης (aka wanderlust gene) είναι κληρονομικό. Μάλλον αυτό θα ισχύει και στην περίπτωσή μου, μιας και προέρχομαι από οικογένεια «ταξιδιωτών». Ο πατέρας μου, επίσης λάτρης της περιπέτειας και συνοδός μου σε πολλές από τις εξορμήσεις μου, αποφάσισε να με μπάσει στον μαγικό κόσμο των ταξιδιών στην ηλικία των 12 ετών. Η πρώτη φορά που μπήκα σε αεροπλάνο λοιπόν, ήταν για να πραγματοποιήσω μαζί του ένα ταξίδι αναψυχής στην Ελβετία. Τα μάτια μου αντίκρισαν έναν εντελώς καινούργιο κόσμο και το μόνο που ήθελα ήταν να δω περισσότερα από αυτόν. Στην πορεία συνειδητοποίησα πως τα ταξίδια ήταν η καλύτερη μορφή εκπαίδευσης, τουλάχιστον για μένα. Έβλεπα τα πράγματα με διαφορετικό μάτι, ήμουν πιο ανοιχτόμυαλη και αντιμετώπιζα τον κόσμο με πολύ διαφορετικό τρόπο από ότι οι υπόλοιποι συνομήλικοί μου.