Πριν την αναχώρηση, φίλοι και γνωστοί με ρώτησαν τι περίμενα πως θα αντικρύσω στα μέρη που θα ταξιδέψω. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα κάτι. Δεν είχα συγκεκριμένες προσδοκίες. Δεν ήξερα τι θα συναντήσω και η αλήθεια είναι ότι αυτό με εξίταρε. Ήταν η πρώτη φορά που ταξίδεψα κάπου χωρίς να προηγηθεί από μέρους μου, μελέτη για τον προορισμό. Αφέθηκα στα χέρια του ξεναγού μου, του κύριου Μάκη, ενός ευγενικού Βολιώτη που ζει μόνιμα στο Ισραήλ εδώ και πολλά χρόνια. Ξεκίνησα λοιπόν γι’ αυτό το ταξίδι εξερεύνησης με σκοπό να περπατήσω κι εγώ στα χνάρια του Ιησού.
Το κρουαζιερόπλοιο ξεκίνησε από το λιμάνι της Λεμεσού στις έξι το απόγευμα και προσάραξε στο λιμάνι της Χάιφα 11 ώρες μετά. Εκεί μας περίμενε ο κύριος Μάκης με το χαμόγελο στα χείλη, έτοιμος να μας οδηγήσει στην επόμενή μας περιπέτεια. Μετά τον απαραίτητο έλεγχο ξεκινήσαμε το ταξίδι μας για την πρωτεύουσα του Ισραήλ, την Ιερή Πόλη των Ιεροσολύμων.
Η διαδρομή ήταν καταπράσινη, γεμάτη δέντρα και δάση, κάτι που μου προκάλεσε έκπληξη μιας και γνώριζα πως στο Ισραήλ, όπως και στην Κύπρο, αντιμετωπίζουν πρόβλημα λειψυδρίας. Πληροφορήθηκα λοιπόν πως σε κάθε γέννηση παιδιού, φυτεύουν σύμφωνα με την παράδοση, ένα δέντρο. Το παιδί με τη σειρά του, φυτεύει ένα άλλο, το οποίο πρέπει να φροντίζει για πάντα ενώ κάθε εθνικό γεγονός, γιορτάζεται με δενδροφυτεύσεις. Αναπόφευκτα λοιπόν, το τοπίο είναι καταπράσινο. «Όταν μπείτε στη γη (της Χαναάν) θα φυτέψετε κάθε δέντρο, για τροφή» είπε ο Μωυσής στο λαό του Ισραήλ, κι αυτοί το θέτουν σε εφαρμογή μέχρι και σήμερα.
Το Όρος των Ελαιών
Χρειάστηκαν περίπου 2½ ώρες για να φτάσουμε στην Ιερουσαλήμ, μία από τις αρχαιότερες πόλεις της παγκόσμιας ιστορίας και την μεγαλύτερη πόλη του Ισραήλ. Αποτελεί Ιουδαϊκό, Ισλαμικό και Χριστιανικό κέντρο και αποτελεί πόλο έλξης για εκατομμύρια πιστούς ανά την υφήλιο αλλά και για χιλιάδες ταξιδιώτες που επισκέπτονται την πόλη για την πολύ σημαντική ιστορική της σημασία. Όποιος κι αν είναι ο λόγος που το επισκέπτεσαι, ένα είναι το σίγουρο. Θα θες να ξαναπάς.
Πρώτη στάση, ο Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Είναι από τα παλαιότερα χτίσματα των Ιεροσολύμων, χτισμένο από την Αγία Ελένη το 326 μ.Χ. Πέρασα από την είσοδο και βρέθηκα μπροστά σε 48 πέτρινα σκαλιά τα οποία έπρεπε να κατέβω για να βρεθώ στον κυρίως χώρο του Ναού. Αριστερά διέκρινα τον τάφο του Ιωσήφ, συζύγου της Παναγίας ενώ δεξιά βρισκόταν ο τάφος των γονέων της, Ιωακείμ και Άννας. Στο κέντρο του Ναού βρίσκεται ο Τάφος της Θεοτόκου, ενώ από πίσω, είναι τοποθετημένη η ξακουστή εικόνα της Παναγίας της Ιεροσολυμίτισσας. Μπορείτε να θαυμάσετε τον μεγαλοπρεπή Ναό, στο βίντεο που έχω φτιάξει για εσάς στο τέλος του άρθρου.
Ο Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου
Στην συνέχεια οδηγηθήκαμε στην Παλιά Πόλη των Ιεροσολύμων η οποία περιβάλλεται από τοίχος του 16ου αιώνα και είναι χωρισμένη σε τέσσερις τομείς : τον Εβραϊκό, τον Μουσουλμανικό, τον Χριστιανικό και τον Αρμένικο. Πλήθος κόσμου από όλες τις θρησκείες και τις εθνικότητες, βρισκόταν εκεί στην είσοδο της πόλης. Δύσκολα περιγράφεται η ατμόσφαιρα που επικρατούσε, όπως και το συναίσθημα που προκαλεί η συνύπαρξη αυτή όταν γίνεσαι μάρτυράς της.
Αφού προχωρήσαμε αρκετά, αντίκρισα για πρώτη φορά το Τείχος των Δακρύων, το οποίο αποτελεί έναν από τους ιερότερους βωμούς για τους Ιουδαϊστές. Αργότερα, οδηγήθηκα μαζί με άλλους χριστιανούς και μη, στο Δρόμο του Μαρτυρίου. Έτσι αποκαλούν το μονοπάτι που ακολούθησε ο Ιησούς για να φτάσει στο λόφο του Γολγοθά και στη Σταύρωσή του σύμφωνα με τον Χριστιανισμό. Πρόκειται για έναν πεζόδρομο, ο οποίος είναι γεμάτος μαγαζάκια με σουβενίρ και άλλα εμπορεύματα. Για εσάς που δεν το γνωρίζατε, ο Ιησούς ανεβαίνοντας, έκανε 14 στάσεις τις οποίες κάναμε κι εμείς κατά την περιήγησή μας. Σε μια στάση όπως θα δείτε και στο βίντεο, ακούμπησε το χέρι του στον τοίχο για να ξαποστάσει, και άφησε το αποτύπωμα της παλάμης του στον τοίχο.
Ο Δρόμος του Μαρτυρίου
Ο δρόμος μας οδήγησε στον Ναό της Αναστάσεως. Είναι χτισμένος στο σημείο όπου σταυρώθηκε ο Ιησούς. Πρόσεξα αμέσως τις τρεις κολόνες στην αριστερή πλευρά της εισόδου του Ναού. Η μεσαία είναι σκισμένη κι από εκεί λέγεται πως βγήκε το Άγιο Φως, όταν το 1579 οι Τούρκοι δεν επέτρεψαν στον τότε Πατριάρχη να μπει στο Ναό της Αναστάσεως για να το πάρει. Αργά το βράδυ λοιπόν του Μεγάλου Σαββάτου εκείνης της χρονιάς, η κολόνα σκίστηκε προς έκπληξη των Τούρκων στρατιωτών και από μέσα της βγήκε το Άγιο Φως το οποίο ο Πατριάρχης αμέσως έδωσε στους πιστούς που ήταν μαζεμένοι στο προαύλιο του Ναού.
Ο Ναός της Αναστάσεως
Μπήκα λοιπόν μέσα στο Ναό και τα μάτια μου άρχισαν να περιεργάζονται τον όμορφο και μεγαλοπρεπή χώρο. Βρισκόμουν στον σημαντικότερο και ιερότερο τόπο του Χριστιανισμού, αφού εδώ βρίσκεται όχι μόνο το ακριβές σημείο της Σταύρωσης του Χριστού, αλλά και ο Πανάγιος Τάφος του. Εκεί συνάντησα πλήθος κόσμου να περιμένει καρτερικά για να μπει στο χώρο του Τάφου για να τον προσκυνήσει. Μια ομάδα Ισπανών που περίμενε στη σειρά για ώρες, άρχισε ξαφνικά να ψάλλει, προκαλώντας ανατριχίλα και δέος στους παρευρισκομένους.
Μετά από αρκετή ώρα, κατάφερα να μπω στον προθάλαμο του Τάφου. Η είσοδος επιτρεπόταν μόνο σε 4-5 άτομα την φορά, ενώ έδιναν πάντα προτεραιότητα στα μικρά παιδιά, στους αρρώστους και τους πολύ ηλικιωμένους. Οι φωτογραφίες δεν επιτρέπονταν, περισσότερο γιατί οι Ιερείς εκεί το θεωρούσαν ασέβεια. Πρόκειται όμως για ένα πολύ μικρό χώρο με τον Τάφο να βρίσκεται στα δεξιά και με αναμμένα καντήλια να φωτίζουν τον χώρο. Ακολούθως ανέβηκα την πέτρινη σκάλα που βρίσκεται στα δεξιά της εισόδου του Ναού και ακολουθώντας τον υπόλοιπο κόσμο, βρέθηκα στο τόπο της Σταύρωσής του Κυρίου, όπως θα τον δείτε στην φωτογραφία και στο βίντεο.
Ο Πανάγιος Τάφος
Δυστυχώς δεν είχαμε πολύ χρόνο στη διάθεσή μας. Κατάφερα να δω και κάποια άλλα σημαντικά αξιοθέατα της περιοχής όπως τον Πύργο του Δαβίδ, το φρούριο δηλαδή που είναι χτισμένο στην ακρόπολη, το Θόλο του Βράχου που είναι ένας πανέμορφος και πολύ σημαντικός ναός για τον Ισλαμικό λαό, το όρος των Ελαιών όπου σύμφωνα με τις Πράξεις των Αποστόλων, έλαβε χώρα η Ανάληψη του Κυρίου και τέλος το τέμενος του Αλ Ακσά που βρίσκεται κτισμένο στο σημείο όπου βρισκόταν ο Ναός του Σολομώντα. Δεν κατάφερα όμως να επισκεφθώ το εσωτερικό τους αυτή τη φορά, λόγω έλλειψης χρόνου.
Τέμενος Αλ Άκσα
Κάπου εδώ τελείωσε η περιπλάνησή μου στα Ιεροσόλυμα. Έφυγα από την πόλη αυτή, με την σιγουριά πως θα επιστρέψω σύντομα, για να επισκεφθώ όλα αυτά που δεν κατάφερα να δω στο πρώτο μου ταξίδι. Στη συνέχεια του ταξιδιού μου, είχα την τύχη να επισκεφτώ μια άλλη σπουδαία πόλη, την Βηθλεέμ. Σύντομα θα σας μεταφέρω στην όμορφη πόλη της Παλαιστίνης και θα σας περιγράψω την εμπειρία μου από την επίσκεψη μου στον Ναό της Γεννήσεως.
Until then xoxo