Pura Vida! Αυτή θα είναι η πρώτη κουβέντα που θα ακούσεις και θα διδαχτείς από τους ντόπιους, σαν φτάσεις στην Κόστα Ρίκα. Χρησιμοποιείται τόσο συχνά, όσο το «γεια σου» στα ελληνικά και σημαίνει «Αγνή Ζωή». Μα πώς να μην είναι αγνή η ζωή σου όταν ζεις σε αυτό τον επίγειο παράδεισο; Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι κάτοικοι της Κόστα Ρίκα βρίσκονται στην πρώτη θέση, στον κατάλογο με τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους στον κόσμο! Το τροπικό κλίμα, η άγρια βλάστηση, οι λίμνες, οι ποταμοί και το καθαρό οξυγόνο, επηρεάζουν σαφώς την ποιότητα της ζωής τους, με τον θετικότερο τρόπο. Γνωρίζατε ότι υπάρχουν 26 Εθνικά Πάρκα στην Κόστα Ρίκα; Σήμερα θα σας μεταφέρω στο βορειοδυτικό άκρο της χώρας σε ένα από τα ομορφότερα και διασημότερα. Φίλοι μου, σας καλωσορίζω στο Εθνικό Πάρκο Τορτουγκέρο!
Ξεκινήσαμε λοιπόν πρωί-πρωί από την πρωτεύουσα, το Σαν Χοσέ, με προορισμό την La Pavona, απ’ όπου θα επιβιβαζόμασταν στη βάρκα που θα μας μετέφερε μέχρι το Laguna Lodge, στο οποίο θα διανυκτερεύαμε τα δύο επόμενα βράδια. Εδώ αξίζει να αναφέρω, πως μπορείς να μεταβείς στο Πάρκο μόνο με βάρκα ή με αεροπλάνο. Δεν υπάρχουν ούτε δρόμοι, ούτε αμάξια! Επιτέλους δύο μέρες μόνο εμείς και η άγρια φύση! Αν πάτε, σας συνιστώ να κλείσετε το διήμερο με τα μεταφορικά, μέσω του ξενοδοχείου σας ή κάποιου τοπικού τουριστικού γραφείου, για να αποφύγετε την ταλαιπωρία, μιας και το Σαν Χοσέ απέχει περίπου 3 ώρες από την La Pavona και δεν υπάρχει απευθείας γραμμή λεωφορείου. Ακολούθως θα κάνετε περίπου 1,5 ώρα με τη βάρκα για να φτάσετε στο Lodge.
Η ρεσεψιόν στο Laguna Lodge
Το Laguna Lodge βρίσκεται μέσα στη ζούγκλα, περιτριγυρισμένο από πυκνή τροπική βλάστηση. Από την μία βρέχεται από τον ομώνυμο ποταμό, ενώ από την άλλη πλευρά, μπορείς να θαυμάσεις το απέραντο γαλάζιο της Καραϊβικής. Διαθέτει όχι μία, αλλά δύο μεγάλες πισίνες, βοτανικό κήπο, μπαρ, και εστιατόριο με νοστιμότατα φαγητά. Τα δωμάτια, ήταν ακριβώς όπως τα περίμενα. Απλά, λιτά και με τα βασικά. Ξέχνα το σαμπουάν και το μαλακτικό καρύδας. Α! Κι αν είσαι άτομο που απεχθάνεται τα ζωύφια, τις αραχνούλες και τις σαυρίτσες, τότε μην πας. Το πιθανότερο είναι να ξυπνήσεις με μια να σε καλημερίζει στο δίπλα μαξιλάρι. Πάρ’ το απόφαση! Στη μέση της ζούγκλας βρίσκεσαι!
Αφού λοιπόν πήραμε τα κλειδιά για τα δωμάτια, ξεκινήσαμε την εξερεύνηση! Αποφάσισα πως ήταν καλή στιγμή, να ρίξω μια ματιά στο βοτανικό κήπο. Με σορτς. Και σαγιονάρα. Και χωρίς αντικουνουπικό. Αυτό είναι το σημείο στο οποίο με χειροκροτάτε, μου λέτε «Μπράβο Κατερίνα!» και μετά με μουτζώνετε. Γιατί μετά από 5 μόνο λεπτά παραμονής μου στον βοτανικό κήπο, ένιωσα το δέρμα μου να παίρνει φωτιά από τα τσιμπήματα. Προσπάθησα να βγω όσο πιο γρήγορα γίνεται. Έλα όμως που ήταν σαν λαβύρινθος εκεί μέσα. Έκανα 10 λεπτά να βγω και ήταν πλέον αργά. Το σώμα μου είχε γεμίσει μεγάλα εξανθήματα κι εγώ ξυνόμουν σαν τρελή. Από τότε, το αντικουνουπικό έγινε ο καλύτερος μου φίλος.
Μετά από το τραγελαφικό αυτό γεγονός και αφού έβαλα πάνω μου ότι φαρμακευτική κρέμα μπορούσα να βρω, μπήκαμε και πάλι στις βάρκες για να επισκεφτούμε το Κέντρο Προστασίας Θαλάσσιας Χελώνας και το χωριό Τορτουγκέρο, που βρίσκεται μόλις 5 λεπτά μακριά. Μιλάμε για ένα μικρό πολύχρωμο χωριουδάκι 1000 κατοίκων, το οποίο βρίσκεται σε μια λεπτή λωρίδα γης. Από την μία πλευρά βρίσκεται η θάλασσα της Καραϊβικής, ενώ από την άλλη θα δείτε ποτάμια και κανάλια. Τι να σας λέω τώρα! Φανταστείτε μόνο να ζείτε εκεί. Χωρίς αμάξι, χωρίς ρύπανση, μέσα στην άγρια φύση και με σπάνια πουλιά και ζώα να σας περιτριγυρίζουν, ακούγοντας το βράδυ τα κύματα της θάλασσας να σκάνε στην ακτή. Σκέτη μαγεία!
Αν σκεφτείτε πως βρισκόμαστε σε έναν τόπο, όπου βρέχει περίπου 330 μέρες το χρόνο, μια χαρά τη γλιτώσαμε την πρώτη μέρα. Η δεύτερη όμως δε μας έκανε το χατίρι. Το θετικό είναι ότι καταφέραμε να πάμε για σαφάρι στον ποταμό το πρωί! Έχετε κάνει ξανά σαφάρι σε ποταμό; Ήταν η πρώτη μου φορά και ομολογώ ότι το βρήκα συναρπαστικό! Γυρνούσαμε από κανάλι σε κανάλι με έμπειρο οδηγό, ο οποίος μας έδειχνε τα διάφορα είδη πανίδας που συναντούσαμε. Είδαμε παπαγάλους Makaw, ιγκουάνα, κροκόδειλους, κορμοράνους, χελώνες, και πολλά άλλα είδη πουλιών και αμφιβίων. Το highlight όμως ήταν το ότι καταφέραμε να δούμε και τα τρία είδη πιθήκων που ζουν στο Πάρκο! Οι καπουτσίνοι είναι μακράν τα πιο χαριτωμένα και έξυπνα πιθηκάκια που είδα ποτέ! Θυμάστε τη μαϊμού από τους «Πειρατές της Καραϊβικής»; Ε, αυτός λοιπόν, είναι ένας καπουτσίνος!
Η υπόλοιπη μέρα κύλισε ομαλά στο μπαρ του lodge, μιας και έβρεχε καταρρακτωδώς από την ώρα που επιστρέψαμε. Το δικό μου μυαλό όμως, ήταν σε αυτό που με περίμενε το ίδιο βράδυ στην ακτή της Καραϊβικής! Θα πήγαινα με μια ομάδα δέκα ατόμων και ένα ρέιντζερ, να παρακολουθήσω μέσα στο σκοτάδι και τη βροχή, τις χελώνες που βγαίνουν στην ακτή για να γεννήσουν τα αυγά τους. Δεν σας λέω τίποτα άλλο όμως. Η εμπειρία ήταν μοναδική και σκοπεύω να αφιερώσω ένα ολόκληρο άρθρο μόνο γι’ αυτό. Επισκεφτείτε ξανά σύντομα την ιστοσελίδα μου και μάθετε τα πάντα για τις τορτούγας και τα γεννητούρια! (Διαβάστε το άρθρο για τις χελώνες εδώ! ) Για την ώρα σας αφήνω με αυτό το βίντεο το οποίο θα ζωντανέψει όλα όσα διαβάσατε μέχρι τώρα! Until next time! xoxo
Comments