Η Γρανάδα είναι μια από τις πιο φωτογενείς πόλεις που έχω δει στη ζωή μου. Όπου κοιτάξεις βλέπεις μια ζωντανή καρτ- ποστάλ! Δεν είναι να απορεί κανείς που οι ταξιδιώτες την επιλέγουν ως βάση κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στη χώρα. Απέχει μόνο δύο ώρες από τα σύνορα με Κόστα Ρίκα και μία μόλις ώρα από την πρωτεύουσα της χώρας Μανάγουα. Θα σας καλωσορίσει, με τους ζεστούς και χαμογελαστούς ανθρώπους της, τα χρωματιστά σπίτια, τις υπέροχες εκκλησίες και το λάτιν ταμπεραμέντο που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των ντόπιων. Ελάτε να πάρετε κι εσείς μια γεύση από την πόλη της Γρανάδας!
Η πόλη της Γρανάδας
Ιδρύθηκε το 1523 από τον Ισπανό κονκισταδόρο Francisco Hernández de Córdoba, ο οποίος την ονόμασε έτσι από την ομώνυμη ισπανική πόλη. Είναι χτισμένη στις όχθες της λίμνης Νικαράγουα (ή Κοσίμπολκα όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι!) και είναι μία από τις αρχαιότερες αποικίες στην Κεντρική Αμερική. Ο πληθυσμός της, αγγίζει τις 124 χιλιάδες περίπου (2012) και κατατάσσεται στην έκτη θέση, στη λίστα με τις πολυπληθέστερες πόλεις της χώρας. Αποτελεί έναν από τους πιο ανεπτυγμένους τουριστικούς προορισμούς στην Νικαράγουα, πράγμα που οφείλετε στην αποικιακή αρχιτεκτονική της, η οποία την έχει κάνει διάσημη σε όλο τον κόσμο αλλά και στο ζεστό κλίμα που επικρατεί καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Πώς θα φτάσεις εκεί
Για να πας στη Γρανάδα, πρέπει πρώτα να πετάξεις μέχρι την πρωτεύουσα της χώρας, Μανάγουα και ακολούθως να πάρεις το λεωφορείο από το αεροδρόμιο το οποίο κοστίζει 15 δολάρια περίπου. Διαφορετικά, μπορείς να πας με ταξί, το οποίο (αφού παζαρέψεις!) δεν θα σου στοιχίσει περισσότερο από 35 δολάρια. Η διαδρομή διαρκεί λιγότερο από μια ώρα, έτσι οποιοδήποτε μέσο μεταφοράς και να χρησιμοποιήσετε, δεν θα σας στοιχίσει πολύ ούτε θα σας ταλαιπωρήσει ιδιαίτερα. Αν βρίσκεστε ήδη σε κάποια γειτονική χώρα, όπως η Κόστα Ρίκα ή η Ονδούρα, τότε θα πρέπει να περάσετε από έλεγχο στα χερσαία σύνορα και ακολούθως να μεταβείτε στη Γρανάδα με λεωφορείο ή με ταξί.
Εμείς βρισκόμασταν ήδη στην Κόστα Ρίκα, έτσι αφού φτάσαμε στα σύνορα της χώρας με τη Νικαράγουα, περάσαμε με τα πόδια, με ψιλόβροχο, και μετά από αρκετά επεισόδια και σκηνές (ας το αφήσουμε όμως για άλλη φορά αυτό το θέμα). Ακολούθως πήραμε το λεωφορείο για Γρανάδα, και σε δύο περίπου ώρες φτάσαμε στην πόλη.
Η εμπειρία
Σπίτια και κτήρια βαμμένα σε φωτεινές αποχρώσεις του κόκκινου, του πράσινου και του κίτρινου, πανέμορφες εκκλησίες να στολίζουν την πόλη, λευκές άμαξες να σε προσπερνούν στο δρόμο και ο πιο ζεστός και φιλόξενος κόσμος που έχω συναντήσει ποτέ σε χώρα της Κεντρικής Αμερικής. Δεν νομίζω να με θεωρούσε κανείς υπερβολική, αν χαρακτήριζα τη Γρανάδα, απλά… ρομαντική!
Είχε ήδη πέσει το σούρουπο όταν μπήκαμε στη Γρανάδα και κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο του λεωφορείου κατάλαβα αμέσως πως δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη πόλη. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά! Ο ενθουσιασμός μου όμως, κορυφώθηκε με την άφιξη μου στο ξενοδοχείο, το Hotel Plaza Colon, ένα υπέροχο αποικιακού ύφους κτίσμα το οποίο κοιτούσε προς την κεντρική πλατεία της πόλης και τον εκθαμβωτικό καθολικό ναό της.
Το ίδιο βράδυ βρεθήκαμε να περιπλανόμαστε στη La Calzada, τον πολύβουο δρόμο με τα εστιατόρια και τα μπαράκια. Χαζεύαμε τον κόσμο που διασκέδαζε χορεύοντας σάλσα στο δρόμο, τους διάφορους πλανόδιους που πουλούσαν την πραμάτεια τους, και τις οικογένειες που κάθονταν έξω από τις εισόδους των σπιτιών τους και παρακολουθούσαν τον κόσμο που περνούσε.
Καθώς περνούσα έξω από ένα σπίτι, κοντοστάθηκα λίγο για να χαιρετήσω την οικογένεια που καθόταν ακριβώς μπροστά στην είσοδο του σπιτιού. Άθελά μου, το μάτι μου έπεσε στο εσωτερικό της οικίας και βρέθηκα να θαυμάζω το υπέροχο ντεκόρ, με το λευκό καθιστικό από μπαμπού, το ψηλό ταβάνι και το πολύχρωμο δάπεδο, σήμα κατατεθέν του αποικιακού στυλ.
«Έχετε υπέροχο σπίτι!», τους λέω με θαυμασμό. «Ευχαριστούμε!», λέει ο πατέρας της οικογένειας. «Μήπως, θέλετε να σας ξεναγήσουμε μέσα;», με ρωτάει, αστειευόμενος. Αφού, λοιπόν, μου σύστησε όλη την οικογένεια (πεθερικά και λοιπά), του ζήτησα να μου περιγράψει τη ζωή στη Γρανάδα. «Ήσυχη. Δουλεύουμε όλη μέρα, ερχόμαστε σπίτι αργά το απόγευμα και αφού δειπνήσουμε, βγάζουμε τις καρέκλες έξω, χαζεύουμε την κίνηση και συζητάμε για τα νέα της ημέρας. Αυτό είναι το όμορφο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Όταν μαζεύεται η οικογένεια». Ομολογώ πως μου θύμισε λίγο τη ζωή στο χωριό, που τα απογεύματα του καλοκαιριού, ο κόσμος κάθεται έξω στην αυλή μπροστά στο σπίτι, για να πει τα νέα του (καλά και για να κουτσομπολέψει και λίγο!) αλλά και για να πάρει και λίγη δροσιά .
Τις επόμενες δύο μέρες τις αφιερώσαμε στην εξερεύνηση της πόλης, αλλά και της γύρω περιοχής, πριν κατευθυνθούμε στη Μανάγουα απ’ όπου θα παίρναμε το αεροπλάνο για Σαν Σαλβαδόρ. Ξεκινήσαμε λοιπόν, με μια χαλαρή βαρκάδα στη λίμνη Νικαράγουα, ακολούθως βγήκαμε έξω από την πόλη για να επισκεφτούμε το εντυπωσιακό ηφαίστειο Μασάγια. Συνεχίσαμε με μια επίσκεψη στην αγορά της πόλης Μασάγια και φυσικά δεν παραλείψαμε να επισκεφτούμε τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Γρανάδας, όπως την εκκλησία la Merced, τον Καθεδρικό Ναό και την Παναγία της Γουαδελούπης.
Την τελευταία μας μέρα στη Γρανάδα, αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Συμφωνήσαμε με έναν αμαξηλάτη, τον Giovanni, να μας ξεναγήσει στην «άγνωστη», ή αλλιώς, τη λιγότερο τουριστική πλευρά της πόλης. Θέλαμε να δούμε τη ζωή στις γειτονιές που βρίσκονται μακριά από το κέντρο. Έτσι ανεβήκαμε στην άμαξα και αφήσαμε τον Giovanni να μας πάει όπου αυτός θέλει! Περάσαμε από φτωχογειτονιές με χρωματιστά σπίτια και μαγαζάκια καθώς κι από την πανέμορφη λίμνη Νικαράγουα. Ντόπιοι, μας χαιρετούσαν σε όλη τη διαδρομή ενώ ο αμαξηλάτης αποφάσισε να κάνει και μια βόλτα κι από τη δική του γειτονιά, για να μας δείξει το σπίτι της μητέρας του, καθώς και το μέρος όπου μεγάλωσε. Αυτή η πόλη δεν σταματά να σε συναρπάζει! Το ίδιο και οι κάτοικοί της.
Όταν λοιπόν βρεθείτε εκεί, (και λέω «όταν», και όχι «αν») δεν θέλω να ανησυχήσετε για τίποτα! Εγώ είμαι εδώ για να σας πω που να πάτε και τι να κάνετε σε μία μόνο μέρα (καλά, το πολύ δύο!). Πιστέψτε με όμως θα θέλετε να μείνετε εκεί πολύ περισσότερο. Σας αφήνω για την ώρα, με το βιντεάκι που ετοίμασα από την περιπλάνησή μου στην ρομαντική αυτή πόλη!