Εξιστορώντας τις προάλλες σε μια φίλη μου τις περιπέτειές μου από τη μαγευτική Ινδία, θυμήθηκα κι ένα περιστατικό που μου έτυχε όταν αποφάσισα να βγω βράδυ στην πόλη και να επισκεφτώ ένα από τα διασημότερα και μεγαλύτερα club της περιοχής. Η φίλη μου σοκαρίστηκε μόλις το άκουσε μιας και γνώριζε πως τα ποσοστά βιασμών στη συγκεκριμένη χώρα είναι υψηλά. Όταν της διηγήθηκα την ιστορία μου όμως, ενθουσιάστηκε αλλά με είπε και χαζή μιας και συνειδητοποίησε (κι αυτή όπως κι εγώ) πως φάνηκα τυχερή, αλλά θα μπορούσα να πάθω μεγάλο κακό.
Δε συνηθίζω να βγαίνω έξω βράδυ στα ταξίδια μου, μιας και φοβάμαι λίγο, ειδικά σε χώρες στις οποίες δεν αισθάνομαι ασφαλής. Στην Άγκρα λοιπόν, είχα μαζί μου έναν οδηγό -του οποίο το όνομα δε θυμάμαι πλέον- νεαρό σε ηλικία και γόνο πλούσιας οικογένειας. Μετά την πρωινή ξενάγηση στο Τατζ Μαχάλ και στα άλλα αξιοθέατα της πόλης, μου πρότεινε να βγούμε το βράδυ για φαγητό και διασκέδαση.Η αλήθεια είναι πως είχα ακούσει πολλά για τη νυχτερινή ζωή στην Άγκρα και ήθελα να βγω για να ξελαμπικάρω λίγο μετά από όσα είχα περάσει με την υγεία μου κατά τη διάρκεια της περιπλάνησης μου σε Νεπάλ και Βόρεια Ινδία τις προηγούμενες ημέρες. Είπα το ναι λοιπόν χωρίς να το πολυσκεφτώ κι έτσι το βράδυ ντύθηκα, στολίστηκα και βγήκα.
Ο οδηγός μου, με ενημέρωσε πως θα πηγαίναμε σε ένα από τα καλύτερα club της πόλης το οποίο ήταν μάλιστα ιδιοκτησία ενός φίλου του. Φτάνοντας λοιπόν, βρήκαμε τον ιδιοκτήτη να μας περιμένει στην είσοδο και αφού κάναμε τις απαραίτητες συστάσεις, μας οδήγησε στους VIP όπου βρισκόταν και η κράτησή μας. Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα ήταν ότι …ήμουν η μοναδική κοπέλα μέσα στο club! Εννοείται πως δεν σταμάτησα λεπτό να σκέφτομαι μήπως τελικά ήταν λάθος η επιλογή μου να βγω στην Ινδία για βραδινή διασκέδαση με έναν σχεδόν άγνωστο. Ομολογώ πως με τα μυαλά που κουβαλώ τώρα, αν γύριζα το χρόνο πίσω, δε θα το τολμούσα.
Εκεί που κάθομαι λοιπόν, και απολαμβάνω την μπυρίτσα μου (εμφιαλωμένη παρακαλώ και ανοιγμένη μπροστά στα μάτια μου!), άρχισαν να πλησιάζουν το τραπέζι διάφορα φιλαράκια του οδηγού μου. Όλοι στους VIP, με τα καλοσιδερωμένα πουκαμισάκια τους έκαναν μπαμ από μακρυά πως ήταν περίεργοι να μάθουν ποια είναι η κοπέλα που κάθεται με το φίλο τους. Εκεί λοιπόν με τη μουσική στη διαπασών, κατάφερα να κάνω αμέτρητες γνωριμίες και να μάθω πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα για τη ζωή τους εκεί. Όλοι ήταν από ανώτερη κάστα, παιδιά δικηγόρων και πολιτικών που σπούδαζαν στα καλύτερα πανεπιστήμια της χώρας. Εκεί που συζητούσα με τα παιδιά, ξαφνικά κάνει την εμφάνισή της μια νεαρή κοπέλα. Ήταν η πρώτη κοπέλα που συναντούσα μέσα στο club!
Φυσικά τη συνόδευε ο σύζυγός της αφού διαφορετικά δεν θα μπορούσε να έρθει στο club. Ακολούθως είδα ακόμα 5-6 κοπέλες με τους συζύγους τους να κάθονται ήσυχες σε μια γωνιά και να απολαμβάνουν τη μουσική. Ξαφνικά ο ρυθμός αλλάζει και indie μουσική αρχίζει να ακούγεται από τα ηχεία. Όλοι φωνάζουν ενθουσιασμένοι και αρχίζουν να χορεύουν στο ρυθμό. Ο οδηγός τότε, με τραβάει από το χέρι και με ανεβάζει στην πίστα! Και δωσ’ του χορό! Περνούσα υπέροχα και δεν το έκρυβα! Λατρεύω το χορό και δεν χάνω ευκαιρία να κουνηθώ στους ρυθμούς οποιασδήποτε μουσικής! Από samba μέχρι… indie! Κάποια στιγμή ο φίλος μου ο οδηγός με πλησιάζει και μου λέει «Δες τώρα τι θα γίνει!», αφήνοντάς με, με την απορία. Όταν τον είδα να πλησιάζει τον DJ, λέω «τί στο καλό, παραγγελιά θα κάνει;». Τον βλέπω να του λέει κάτι και να με δείχνει! Λέω «άστο καλό, καραόκε θα με βάλει να τραγουδήσω!». Όταν τελικά αλλάζει το τραγούδι ακούω φωνές ενθουσιασμού από το πλήθος και τον DJ να λέει κάτι στα χίντι και μετά να φωνάζει «Κατερίναα!». Τότε ένας μεγάλος προβολέας γυρίζει πάνω μου και όλοι με περικυκλώνουν αφήνοντας μου χώρο στην πίστα.
Ακόμα δεν κατάλαβα τι συνέβαινε και η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά από την αγωνία! Τότε ξαφνικά άρχισαν όλοι να χορεύουν, κάνοντας τις ίδιες ακριβώς κινήσεις, ενώ κάθε φορά που η μουσική σταματούσε, όλοι φώναζαν το όνομά μου! Φανταστείτε τώρα, ένα τριώροφο club να χορεύει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, γύρω μου! Τσίριζα από ενθουσιασμό και προσπαθούσα να μιμηθώ τις κινήσεις τους! Ένιωθα λες και έπαιζα σε ταινία του Μπόλιγουντ! Το συναίσθημα ήταν απίστευτο και δεν ήθελα με τίποτα να τελειώσει η μουσική. Που είναι η ρημάδα η βιντεοκάμερα, όταν τη χρειάζεσαι;
Το τραγούδι όμως κάποια στιγμή τελείωσε και η νύχτα έφτασε στο τέλος της. Αποχαιρέτησα λοιπόν τους καινούργιους μου φίλους (με πολλούς φανταστείτε ότι κρατάω επαφή μέχρι και σήμερα!) και επέστρεψα πίσω στο ξενοδοχείο. Φυσικά πολλοί θα πείτε πως φθηνά τη γλίτωσα και πως εκεί που ήμουν θα μπορούσε να εξελιχθεί πολύ διαφορετικά η βραδιά. Ευτυχώς τίποτα κακό δεν έγινε και η νύχτα εξελίχθηκε σε μία από τις καλύτερες τις ζωής μου. Από τότε αποφάσισα πως που και που θα απολαμβάνω και τη νυχτερινή ζωή της εκάστοτε πόλης και δεν θα μένω κλεισμένη στο ξενοδοχείο. Δεν ξέρεις πότε θα τύχουν περιστατικά σαν αυτό! Απλώς την επόμενη φορά, ελπίζω να έχω μαζί μου τη φωτογραφική μου μηχανή! Until next time! xoxo